Οι κυβερνήσεις των κρατών που μετείχαν στη διάσκεψη του ΟΗΕ έδωσαν το φιλί της ζωής στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα, προχωρώντας σε μια σειρά δεσμεύσεων για την πρόοδο των συζητήσεων. Πιο συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις συμφώνησαν σε μια σειρά αποφάσεων που θα αποτελέσουν το υπόβαθρο για την επίτευξη μιας τελικής συμφωνίας στη διάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί το 2011, στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής.
Μετά την αποτυχία της Κοπεγχάγης, οι διαπραγματεύσεις είχαν υποστεί μεγάλο πλήγμα, εφάμιλλο με το πλήγμα που δέχτηκε η αξιοπιστία των κρατών αναφορικά με την διάθεσή τους να πετύχουν τη λήψη ουσιαστικών αποφάσεων. Μετά από 2 εβδομάδες σκληρών διαπραγματεύσεων και παρά την απαισιοδοξία που ενέπνεαν οι προηγούμενες μέρες, οι κυβερνήσεις σημείωσαν στο παρά πέντε αξιοσημείωτη πρόοδο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν παραμένουν ανοιχτές μερικές μεγάλες πολιτικές προκλήσεις.
Αν και δεν κατέστη δυνατό να συμφωνηθεί η επέκταση του Πρωτοκόλλου του Κιότο, μπήκαν οι βάσεις, προκειμένου να συζητηθεί κάτι τέτοιο στο Ντέρμπαν. Η αρνητική στάση της Ιαπωνίας και της Ρωσίας στο θέμα αυτό παραμένει το μεγάλο αγκάθι, αλλά τώρα η πίεση της κοινής γνώμης απέναντι στην αδιαλλαξία των συγκεκριμένων χωρών αναμένεται να αυξηθεί, πράγμα που μπορεί και πρέπει να οδηγήσει σε αναθεώρηση της στάσης τους.
Πάντως, οι συζητήσεις στο Κανκούν (στην ομάδα εργασίας για την επέκταση του Κιότο) κατέληξαν στο θετικό συμπέρασμα πως οι χώρες που μετέχουν στο Κιότο πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές τους κατά 25-40% έως το 2020. Κατέληξαν επίσης σε συμφωνία περί της ανάγκης για μεγαλύτερη προσπάθεια από όλες τις χώρες, έτσι ώστε να διασφαλιστεί πως η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας δεν θα ξεπεράσει τους 2οC. Τώρα όλες οι χώρες πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια και με καλή διάθεση να επιτύχουν το κλείσιμο των κενών στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Πρόοδος επιτεύχθηκε και σε μια σειρά από άλλα κρίσιμα ζητήματα, όπως για παράδειγμα η δημιουργία κανόνων για τη μέτρηση, επαλήθευση και δημοσιοποίηση των προσπαθειών μείωσης των εκπομπών από όλα τα κράτη.
Επίσης, οι διαπραγματευτές συμφώνησαν στη δημιουργία μιας επιτροπής για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, αν και δεν είναι ακόμα ξεκάθαρη η μεθοδολογία για τον ορισμό και μέτρηση της ευπάθειας των κρατών και των απωλειών εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Ακόμα, οι κυβερνήσεις υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου "πράσινου ταμείου", αλλά τώρα προκύπτει η ανάγκη να εντοπίσουν καινοτόμες πηγές χρηματοδότησής του (πχ επιβολή φόρου στη ναυτιλία και την αεροπορία, τους δυο τομείς δηλαδή για τους οποίους δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο αν και ευθύνονται για το 8% των παγκόσμιων εκπομπών).
Επιπλέον, η απόφαση που ελήφθη για τον περιορισμό της αποδάσωσης, γνωστός ως REDD+, δεν περιλαμβάνει τίποτα από αυτά που προσδοκούσαμε, αλλά τουλάχιστον ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω πρόοδο στη μάχη αντιμετώπισης της αποψίλωσης των δασών.
Ο δρόμος παρέμεινε ανοιχτός αλλά η προσπάθεια που απαιτείται είναι μεγάλη και δύσκολη. Περιμένουμε να δούμε περισσότερες ηγετικές πρωτοβουλίες από την ΕΕ, καθώς και από Κίνα και Ινδία, ειδικά στο θέμα της νομικής μορφής της μελλοντικής συμφωνίας. Θα πρέπει επίσης η ΕΕ, καθώς και άλλες ανεπτυγμένες χώρες, να δεσμευθούν για μεγαλύτερη μείωση των εκπομπών τους έως το 2020.
Οι ΗΠΑ δεν συνέδραμαν, όπως θα έπρεπε, στις διαπραγματεύσεις και φεύγουν από το Κανκούν με μικρή συνεισφορά στα δρώμενα. Τώρα, οι ΗΠΑ οφείλουν να καταστήσουν σαφή τον δρόμο που θα ακολουθήσουν, ώστε να επιτύχουν τη μείωση των εκπομπών τους και τη δημιουργία ενός διαφανούς πλάνου που θα τις οδηγήσει σε μια οικονομία μηδενικών εκπομπών άνθρακα. Μόνο έτσι, οι ΗΠΑ θα είναι ικανές να συνεισφέρουν ουσιαστικά στις διαπραγματεύσεις του Ντέρμπαν.
Εν κατακλείδι, ο "ασθενής κλίμα" βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση. Μετά την Κοπεγχάγη ο ασθενής έπεσε σε κώμα, αλλά ευτυχώς από σήμερα αρχίζει να δείχνει κάποια σημάδια ανάκαμψης. Όλα τα κράτη οφείλουν να συνεισφέρουν στην προσπάθεια επαναφοράς του ασθενούς. Το οφείλουν στους πολίτες των χωρών τους, στους πολίτες της ανθρωπότητας και στις μελλοντικές γενιές.
Για το WWF Ελλάς μια μάχη έφτασε στο τέλος της. Προετοιμαζόμαστε από σήμερα κιόλας για την κρίσιμη μάχη του Ντέρμπαν, που μπορεί να κρίνει τον πόλεμο κατά της κλιματικής αλλαγής! Δεν ζητάμε τίποτα άλλο από μια καλή, φιλόδοξη, δίκαιη και νομικά δεσμευτική συμφωνία, που θα σέβεται τα ευρήματα της επιστημονικής κοινότητας και θα διέπεται από διαφάνεια στο σύνολο των λειτουργιών της.
Μείνετε μαζί μας!
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
Αμφίβολη η συνέχιση του Πρωτοκόλλου του Κιότο...
Τελευταία μέρα των επίσημων διαπραγματεύσεων σήμερα, αλλά τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως θα έπρεπε. Οι παρασκηνιακές συζητήσεις μεταξύ των κρατών έχουν δημιουργήσει μεγάλη ένταση. Για παράδειγμα χθες δόθηκε στη δημοσιότητα ένα άτυπο κείμενο διαπραγματεύσεων, στο οποίο γίνεται λόγος για ανάληψη δεσμεύσεων μείωσης εκπομπών τόσο από τις ανεπτυγμένες όσο και από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Το κείμενο προήλθε μετά από συζητήσεις μεταξύ ΕΕ και μικρών νησιωτικών κρατών του Ειρηνικού.
Θα αναρωτηθείτε που είναι το κακό! Το αρνητικό της υπόθεσης είναι ο φόβος πως ένα τέτοιο κείμενο μπορεί ουσιαστικά να αποτελέσει (αν εγκριθεί) μια πρώτης τάξεως αφορμή για την απόρριψη της συνέχισης του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Οι αναπτυσσόμενες χώρες, όπως οι Κίνα, Ινδία, Βραζιλία θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι μιας μελλοντικής συμφωνίας την ύπαρξη δυο Πρωτοκόλλων: τη συνέχιση του Κιότο και ένα νέο για όσες χώρες δεν μετείχαν σε αυτό. Επομένως, κάθε μονομερής προσπάθεια επιβολής αλλαγών στους τρόπους επιβολής δεσμεύσεων στα κράτη είναι πιθανό να επιφέρει τρομακτικές βλάβες στις ήδη ευάλωτες διαπραγματεύσεις.
Όλες αυτές οι κωλυσιεργείες μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση σήμερα ή αύριο από την ολομέλεια του περσινού κειμένου, που ονομάστηκε ως «Σύμφωνο της Κοπεγχάγης». Κάτι τέτοιο θα πρόκειται μάλλον για ένα πλήγμα στη φιλοδοξία και την ουσία της μελλοντικής συμφωνίας (δείτε εδώ τις θέσεις του WWF για το σύμφωνο της Κοπεγχάγης).
Μείνετε μαζί μας. Τη Δευτέρα θα δημοσιεύσουμε έναν πρώτο απολογισμό για τα όσα συνέβησαν. Ελπίζουμε να φέρουμε καλύτερα νέα!
Θα αναρωτηθείτε που είναι το κακό! Το αρνητικό της υπόθεσης είναι ο φόβος πως ένα τέτοιο κείμενο μπορεί ουσιαστικά να αποτελέσει (αν εγκριθεί) μια πρώτης τάξεως αφορμή για την απόρριψη της συνέχισης του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Οι αναπτυσσόμενες χώρες, όπως οι Κίνα, Ινδία, Βραζιλία θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι μιας μελλοντικής συμφωνίας την ύπαρξη δυο Πρωτοκόλλων: τη συνέχιση του Κιότο και ένα νέο για όσες χώρες δεν μετείχαν σε αυτό. Επομένως, κάθε μονομερής προσπάθεια επιβολής αλλαγών στους τρόπους επιβολής δεσμεύσεων στα κράτη είναι πιθανό να επιφέρει τρομακτικές βλάβες στις ήδη ευάλωτες διαπραγματεύσεις.
Όλες αυτές οι κωλυσιεργείες μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση σήμερα ή αύριο από την ολομέλεια του περσινού κειμένου, που ονομάστηκε ως «Σύμφωνο της Κοπεγχάγης». Κάτι τέτοιο θα πρόκειται μάλλον για ένα πλήγμα στη φιλοδοξία και την ουσία της μελλοντικής συμφωνίας (δείτε εδώ τις θέσεις του WWF για το σύμφωνο της Κοπεγχάγης).
Μείνετε μαζί μας. Τη Δευτέρα θα δημοσιεύσουμε έναν πρώτο απολογισμό για τα όσα συνέβησαν. Ελπίζουμε να φέρουμε καλύτερα νέα!
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
Τεταμένη ατμόσφαιρα και μια διαφαινόμενη ελπίδα...
Οι διαπραγματεύσεις εντείνονται στο Κανκούν, καθώς την Παρασκευή λήγουν οι εργασίες της διάσκεψης. Είναι πάντως σίγουρο πως θα συνεχιστούν αμείωτες τουλάχιστον και το Σάββατο.
Αρκετά νέα κείμενα έχουν έρθει στο τραπέζι… Αναμένουμε τη δημιουργία πολλών κλειστών ή ανοιχτών ομάδων εργασίας που θα συζητήσουν τυχόν τροποποιήσεις και αλλαγές επί των κειμένων, αλλά το κλίμα παραμένει τεταμένο.
Οι αρχηγοί κρατών και οι υπουργοί καταφθάνουν στο Κανκούν και από σήμερα θα διεξαχθούν αλλεπάλληλες συζητήσεις μεταξύ τους, παράλληλα με αυτές που διεξάγονται στην ολομέλεια και τις άλλες ομάδες εργασίας.
Η άποψη του WWF είναι πως οι πολιτικοί δεν πρέπει να βιαστούν να εξαγγείλουν ένα νέο «πακέτο πρωτοβουλιών του Κανκούν», εκτός εάν αυτό περιέχει φιλόδοξες, καλά σταθμισμένες και ενταγμένες σε χρονοδιάγραμμα αποφάσεις.
Ως προς τα υπόλοιπα, η Ιαπωνία εξακολουθεί να τάσσεται κατά της επέκτασης ισχύος του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Αυτή τη θέση υιοθετούν επίσης, Ρωσία και Καναδάς, αλλά ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν την έχουν εξαγγείλει δημόσια.
Μικρή έως ελάχιστη πρόοδος έχει επιτευχθεί και στη μείωση του χάσματος γιγατόνων, καθώς και στην προσαρμογή των φτωχότερων χωρών. Καλύτερα πηγαίνουν οι συζητήσεις για την αποδάσωση, αν και ελλοχεύει ο κίνδυνος να υπερισχύσουν απόψεις που προωθούν το λεγόμενο “greenwashing”.
Τέλος, φαίνεται πως βρισκόμαστε πολύ κοντά σε μια συμφωνία για τη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων κρατών, κάτι που αν επιτευχθεί θα αποτελέσει ένα ευχάριστο γεγονός.
Μείνετε συντονισμένοι!
Αρκετά νέα κείμενα έχουν έρθει στο τραπέζι… Αναμένουμε τη δημιουργία πολλών κλειστών ή ανοιχτών ομάδων εργασίας που θα συζητήσουν τυχόν τροποποιήσεις και αλλαγές επί των κειμένων, αλλά το κλίμα παραμένει τεταμένο.
Οι αρχηγοί κρατών και οι υπουργοί καταφθάνουν στο Κανκούν και από σήμερα θα διεξαχθούν αλλεπάλληλες συζητήσεις μεταξύ τους, παράλληλα με αυτές που διεξάγονται στην ολομέλεια και τις άλλες ομάδες εργασίας.
Η άποψη του WWF είναι πως οι πολιτικοί δεν πρέπει να βιαστούν να εξαγγείλουν ένα νέο «πακέτο πρωτοβουλιών του Κανκούν», εκτός εάν αυτό περιέχει φιλόδοξες, καλά σταθμισμένες και ενταγμένες σε χρονοδιάγραμμα αποφάσεις.
Ως προς τα υπόλοιπα, η Ιαπωνία εξακολουθεί να τάσσεται κατά της επέκτασης ισχύος του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Αυτή τη θέση υιοθετούν επίσης, Ρωσία και Καναδάς, αλλά ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν την έχουν εξαγγείλει δημόσια.
Μικρή έως ελάχιστη πρόοδος έχει επιτευχθεί και στη μείωση του χάσματος γιγατόνων, καθώς και στην προσαρμογή των φτωχότερων χωρών. Καλύτερα πηγαίνουν οι συζητήσεις για την αποδάσωση, αν και ελλοχεύει ο κίνδυνος να υπερισχύσουν απόψεις που προωθούν το λεγόμενο “greenwashing”.
Τέλος, φαίνεται πως βρισκόμαστε πολύ κοντά σε μια συμφωνία για τη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων κρατών, κάτι που αν επιτευχθεί θα αποτελέσει ένα ευχάριστο γεγονός.
Μείνετε συντονισμένοι!
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
3.000 αγρότες προειδοποιούν τους παγκόσμιους ηγέτες…
Άλλη μια μέρα διαπραγματεύσεων πέρασε στο Κανκούν. Εκεί όπου έχουν συγκεντρωθεί χιλιάδες αντιπρόσωποι χωρών, εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων, λομπίστες εταιριών κοκ. Όλοι αυτοί μετακινούνται καθημερινά μερικές δεκάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν στο θέρετρο Moon Palace, όπου λαμβάνουν χώρα οι εργασίες της διάσκεψης για το κλίμα.
Τα φώτα όμως στρέφονται στους σχεδόν 3.000 αγρότες και χωρικούς από το Μεξικό και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι οποίοι έχουν συγκεντρωθεί στο Κανκούν και οργανώνουν πορείες, εκδηλώσεις και συζητήσεις σε μια προσπάθεια να αναδείξουν τις μεγάλες επιπτώσεις που βιώνουν και πρόκειται να βιώσουν από την προελαύνουσα κλιματική αλλαγή. "Ποιος θα θρέψει τους ανθρώπους" λένε "αν δεν κάνετε κάτι σοβαρό για το κλίμα;".
Στα άλλα θέματα της διάσκεψης, θετικά αντιμετωπίζεται η στάση της Κίνας που προσπαθεί να βρει διόδους συμβιβασμού με τις ΗΠΑ, αν και το μεγάλο ερώτημα παραμένει: ο επιχειρούμενος συμβιβασμός μεταξύ των δυο μεγαλύτερων ρυπαντών του πλανήτη θα είναι προς το καλύτερο ή απλά θα διαιωνίσει μια λανθάσουσα κατάσταση;
Στα παράπλευρα της διάσκεψης αξίζει να τονιστεί η μεγάλη σημασία και η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης της Κυβερνητικής Επιτροπής του Ηνωμένου Βασιλείου για την Κλιματική Αλλαγή, με την οποία τονίζεται πως είναι εφικτή η μείωση των εκπομπών της χώρας κατά 60% έως το 2030 (και τουλάχιστον 50% έως το 2025), σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, με κόστος που δεν θα ξεπεράσει το 1% του ΑΕΠ. Μακάρι η συγκεκριμένη κίνηση να αποτελέσει μια καλή αφορμή για να δυναμώσουν την παρουσία τους στη διάσκεψη οι χώρες της ΕΕ.
Εσείς μπορείτε να δείτε και να διαβάζετε το καθημερινό ενημερωτικό δελτίο που εκδίδει το δίκτυο περιβαλλοντικών οργανώσεων, CAN International, στο οποίο μετέχει και το WWF.
Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της UNFCCC (της σύμβασης πλαίσιο για το κλίμα, υπό την αιγίδα της οποίας τελεί η διάσκεψη) και να δείτε ένα διαδραστικό χάρτη για την εξέλιξη των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κάθε κράτους.
Τα φώτα όμως στρέφονται στους σχεδόν 3.000 αγρότες και χωρικούς από το Μεξικό και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι οποίοι έχουν συγκεντρωθεί στο Κανκούν και οργανώνουν πορείες, εκδηλώσεις και συζητήσεις σε μια προσπάθεια να αναδείξουν τις μεγάλες επιπτώσεις που βιώνουν και πρόκειται να βιώσουν από την προελαύνουσα κλιματική αλλαγή. "Ποιος θα θρέψει τους ανθρώπους" λένε "αν δεν κάνετε κάτι σοβαρό για το κλίμα;".
Στα άλλα θέματα της διάσκεψης, θετικά αντιμετωπίζεται η στάση της Κίνας που προσπαθεί να βρει διόδους συμβιβασμού με τις ΗΠΑ, αν και το μεγάλο ερώτημα παραμένει: ο επιχειρούμενος συμβιβασμός μεταξύ των δυο μεγαλύτερων ρυπαντών του πλανήτη θα είναι προς το καλύτερο ή απλά θα διαιωνίσει μια λανθάσουσα κατάσταση;
Στα παράπλευρα της διάσκεψης αξίζει να τονιστεί η μεγάλη σημασία και η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης της Κυβερνητικής Επιτροπής του Ηνωμένου Βασιλείου για την Κλιματική Αλλαγή, με την οποία τονίζεται πως είναι εφικτή η μείωση των εκπομπών της χώρας κατά 60% έως το 2030 (και τουλάχιστον 50% έως το 2025), σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, με κόστος που δεν θα ξεπεράσει το 1% του ΑΕΠ. Μακάρι η συγκεκριμένη κίνηση να αποτελέσει μια καλή αφορμή για να δυναμώσουν την παρουσία τους στη διάσκεψη οι χώρες της ΕΕ.
Εσείς μπορείτε να δείτε και να διαβάζετε το καθημερινό ενημερωτικό δελτίο που εκδίδει το δίκτυο περιβαλλοντικών οργανώσεων, CAN International, στο οποίο μετέχει και το WWF.
Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της UNFCCC (της σύμβασης πλαίσιο για το κλίμα, υπό την αιγίδα της οποίας τελεί η διάσκεψη) και να δείτε ένα διαδραστικό χάρτη για την εξέλιξη των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κάθε κράτους.
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
Τα «απολιθώματα» του Κανκούν…
Συνεχίζονται οι συζητήσεις στο Κανκούν, χωρίς όμως κάποια ουσιαστική αλλαγή. Τα φώτα έχουν πέσει στο Πρωτόκολλο του Κιότο και την ανάγκη συνέχισής του. Μετά την Ιαπωνία που δηλώνει πως δεν επιθυμεί την επέκτασή του, χθες προστέθηκε και ο Καναδάς στο γκρουπ των κρατών που τάσσεται κατά της επέκτασής του μετά το 2012, οπότε και εκπνέει η ισχύς του.
Δικαίως λοιπόν ο Καναδάς κέρδισε χθες την πρώτη θέση στο «απολίθωμα της ημέρας», στο βραβείο δηλαδή που απονέμεται κάθε μέρα από το δίκτυο περιβαλλοντικών οργανώσεων CAN International στις χώρες που πηγαίνουν προς τα πίσω τις κλιματικές διαπραγματεύσεις.
Ήταν η δεύτερη πρωτιά του Καναδά, όπως δυο έχει και η Σαουδική Αραβία. Από ένα απολίθωμα κατέχουν χώρες όπως η Νορβηγία, η Ιαπωνία, η Αυστραλία κοκ. Δείτε αναλυτικά στην ιστοσελίδα του CAN International σε ποιες χώρες πηγαίνουν τα «απολιθώματα» καθώς και τους λόγους για την βράβευσή τους.
Επίσης, αξίζει να δείτε στην ιστοσελίδα της βρετανικής εφημερίδας Guardian πως εμπλέκονται οι κλιματικές διαπραγματεύσεις με τη διάσημη υπόθεση διαρροής διπλωματικών τηλεγραφημάτων και ποιες παρασκηνιακές κινήσεις έχουν γίνει ώστε να επηρεαστούν οι συζητήσεις για το κλίμα.
Δικαίως λοιπόν ο Καναδάς κέρδισε χθες την πρώτη θέση στο «απολίθωμα της ημέρας», στο βραβείο δηλαδή που απονέμεται κάθε μέρα από το δίκτυο περιβαλλοντικών οργανώσεων CAN International στις χώρες που πηγαίνουν προς τα πίσω τις κλιματικές διαπραγματεύσεις.
Ήταν η δεύτερη πρωτιά του Καναδά, όπως δυο έχει και η Σαουδική Αραβία. Από ένα απολίθωμα κατέχουν χώρες όπως η Νορβηγία, η Ιαπωνία, η Αυστραλία κοκ. Δείτε αναλυτικά στην ιστοσελίδα του CAN International σε ποιες χώρες πηγαίνουν τα «απολιθώματα» καθώς και τους λόγους για την βράβευσή τους.
Επίσης, αξίζει να δείτε στην ιστοσελίδα της βρετανικής εφημερίδας Guardian πως εμπλέκονται οι κλιματικές διαπραγματεύσεις με τη διάσημη υπόθεση διαρροής διπλωματικών τηλεγραφημάτων και ποιες παρασκηνιακές κινήσεις έχουν γίνει ώστε να επηρεαστούν οι συζητήσεις για το κλίμα.
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
Δεύτερη εβδομάδα διαπραγματεύσεων με μειωμένες προσδοκίες
Ξεκινά σήμερα η δεύτερη και τελευταία εβδομάδα των διαπραγματεύσεων στο Κανκούν. Τον λόγο παίρνουν πλέον οι πολιτικοί που καλούνται να αναλάβουν τον δύσκολο ρόλο της επίτευξης συμβιβασμών, μεταξύ των διαφόρων και πολλών αντικρουόμενων συμφερόντων.
Ας κάνουμε μια μικρή σύνοψη της φάσης, στην οποία βρισκόμαστε βάσει των συζητήσεων της προηγούμενης εβδομάδας και ας ελπίσουμε ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι των χωρών θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, βάζοντας το μακροπρόθεσμο συμφέρον της ανθρωπότητας και των χωρών τους πάνω από τυχόν μικροπολιτικές και κοντόθωρες επιδιώξεις.
Θετικά σημεία
Φαίνεται πως παρατηρείται πρόοδος στον τομέα της δημιουργίας ενός νέου μηχανισμού για την αποτροπή της αποψίλωσης των δασών (REDD+), καθώς και στην ανταλλαγή τεχνολογίας και τεχνογνωσίας μεταξύ των κρατών. Πρόοδος διαφαίνεται και στο κομμάτι της χρηματοδότησης των φτωχότερων κρατών, με ένα ποσό της τάξης των 100 δις δολαρίων ετησίως έως το 2020. Στα θετικά πρέπει να προσμετρηθεί και η διάθεση της Κίνας να συζητήσει για την επίτευξη συμβιβασμού στο θέμα της διαφάνειας των δεσμεύσεων των αναπτυσσόμενων κρατών (για το περιβόητο MRV ο λόγος, ήτοι για την ποσοτικοποίηση, επαλήθευση και δημοσιοποίηση των δεσμεύσεων που αναλαμβάνουν χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία κοκ)
Μικρή ή/και μηδενική πρόοδος
Στα κύρια σημεία των διαπραγματεύσεων η πρόοδος είναι δυστυχώς ελάχιστη έως μηδενική. Καμιά χώρα δεν έχει προχωρήσει μπροστά και δεν έχει δείξει ηγετική στάση για την επίλυση του φλέγοντος ζητήματος του επιμερισμού των προσπαθειών για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν και δεν είναι σίγουρο πόσο κι εάν θέλουν, η ΕΕ εμφανίζεται ανήμπορη να έλθει στο τραπέζι με πειστικές απαντήσεις, οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες μάλλον κινούνται αδιάφορα ή αρνητικά (όπως η Ιαπωνία που επιμένει να μην θέλει την επέκταση της ισχύος του Πρωτοκόλλου του Κιότο), ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες εξαρτούν τη στάση και τις δεσμεύσεις τους από την φιλοδοξία και κατάληξη των δεσμεύσεων που θα αναλάβουν οι ανεπτυγμένες χώρες.
Στα αρνητικά της πρώτης εβδομάδας καταμετράται και η πίεση (επιτυχής όπως φαίνεται) να συμπεριληφθούν έργα για τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS) στους μηχανισμούς αντιστάθμισης εκπομπών. Με απλά λόγια, μια ανεπτυγμένη χώρα να πληρώνει την κατασκευή ενός λιγνιτικού εργοστασίου στην Ασία, που θα διαθέτει τεχνικές δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα, και οι μειώσεις των εκπομπών που θα προκύψουν να πιστωθούν στις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών της ανεπτυγμένης χώρας. Πρόκειται για ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη.
Γενικά, τα ανοιχτά ζητήματα παραμένουν πολλά. Οι διαφωνίες είναι εξίσου πολλές. Παρόλα αυτά το κλίμα στο Κανκούν δεν έχει δυναμιτιστεί από καμιά χώρα και παραμένουν αμείωτες οι ελπίδες μας για τίμιους συμβιβασμούς μεταξύ των κρατών. Αυτό εννοείται πως δεν επαρκεί για την κατάληξη σε μια φιλόδοξη και νομικά δεσμευτική συμφωνία, αφήνει όμως ανοιχτό τον δρόμο ώστε μια τέτοια συμφωνία να πάρει σάρκα και οστά του χρόνου, στη διάσκεψη για το κλίμα που θα γίνει στη Νότια Αφρική.
Εσείς μπορείτε να δείτε για μια ακόμη φορά τι πρέπει να κάνει κάθε ισχυρό κράτος στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις, ενώ αξίζει να ρίξετε μια ματιά και σε μια νέα έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης Germanwatch, σχετικά με την κλιματική ευπάθεια των χωρών ή με άλλα λόγια με το πόσο ευάλωτα είναι τα κράτη του κόσμου απέναντι στις κλιματικές επιπτώσεις.
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010
Η Ιαπωνία και το διπλωματικό παιχνίδι με τη φωτιά…
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας, το 2010 συγκαταλέγεται σίγουρα στις 3 θερμότερες χρονιές του πλανήτη, κατά τα τελευταία 160 χρόνια (Σ.Σ. οι μετρήσεις της παγκόσμιας θερμοκρασίας ξεκίνησαν από το 1850). Σύμφωνα με τον ίδιο οργανισμό, οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου συνέχισαν την ανοδική τους πορεία. Πιο συγκεκριμένα, οι εκπομπές αυξήθηκαν κατά 1% από το 2008 έως το 2009, ενώ συνολικά οι παγκόσμιες εκπομπές έχουν αυξηθεί έως το 2009 κατά 27,5%, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, του έτους βάσης δηλαδή των παγκόσμιων διαπραγματεύσεων.
Υπενθυμίζεται ότι η επιστημονική κοινότητα έχει αποφανθεί πως χρειαζόμαστε μείωση των παγκόσμιων εκπομπών κατά τουλάχιστον 50% έως το 2050, σε σχέση πάντα με τα επίπεδα του 1990 (ή αλλιώς μείωση των εκπομπών έως το 2050 κατά τουλάχιστον 70% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα). Τα έργα λοιπόν διαφέρουν από τα λόγια των ηγετών του πλανήτη, που όλοι μαζί υποτίθεται πως εκπονούν σχέδια για την αποτροπή των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Στις διαπραγματεύσεις μας τώρα, οι χθεσινές συζητήσεις επεφύλασσαν μια δυσάρεστη έκπληξη εκ μέρους της Ιαπωνίας, η οποία δηλώνει πως δεν επιθυμεί την επέκταση της ισχύος του Πρωτοκόλλου του Κιότο, αλλά αντ’ αυτού τάσσεται υπέρ μιας νέας συνθήκης που θα καλύπτει όλες τις χώρες (ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες). Αρκετοί αναλυτές φοβούνται πως η στάση της Ιαπωνίας μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση των διαπραγματεύσεων. Η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη είδηση δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Γνωρίζουμε πολύ καιρό τώρα πως η Ιαπωνία τάσσεται υπέρ της λύσης του ενός και μόνο μελλοντικού Πρωτοκόλλου, λέγοντας πως το Πρωτόκολλο του Κιότο αφορά μόνο στο 30% των παγκόσμιων εκπομπών. Αυτό που φοβίζει την Ιαπωνία είναι η πιθανότητα να επωμιστεί με νέες δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών, τη στιγμή που άλλοι κολοσσοί, όπως οι ΗΠΑ (που δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο) και η Κίνα (που δεν έχει δεσμεύσεις υπό το Κιότο) δεν θα αναλάβουν παρόμοιες ευθύνες.
Όμως, κατά την άποψη του WWF, η ύπαρξη ενός μόνο Πρωτοκόλλου δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για την ουσιαστική συμμετοχή των μεγάλων οικονομιών. Εννοείται πως οι ΗΠΑ και άλλες μεγάλες οικονομίες πρέπει να λάβουν ισχυρές δεσμεύσεις, αλλά η Ιαπωνία πρέπει να κατανοήσει πως οι ενστάσεις της στην προσέγγιση των δυο Πρωτοκόλλων (η συνέχιση του Κιότο και δημιουργία ενός νέου Πρωτοκόλλου για όσες χώρες δεν μετείχαν στο Κιότο) μπορεί να οδηγήσουν σε καταστροφή των συζητήσεων.
Στο δια ταύτα, η Ιαπωνία δεν φαίνεται διατεθειμένη να επωμιστεί το βάρος της κατάρρευσης των συζητήσεων. Επομένως, οι «απειλές» της μάλλον εντάσσονται στη διπλωματική διελκυστίνδα που λαμβάνει χώρα αυτές τις μέρες στο Κανκούν. Ας έχουν όμως όλοι υπόψη πως όποιος παίζει με τη φωτιά μπορεί να καεί, και μαζί του να καούν «δίκαιοι» και «άδικοι».
Υπενθυμίζεται ότι η επιστημονική κοινότητα έχει αποφανθεί πως χρειαζόμαστε μείωση των παγκόσμιων εκπομπών κατά τουλάχιστον 50% έως το 2050, σε σχέση πάντα με τα επίπεδα του 1990 (ή αλλιώς μείωση των εκπομπών έως το 2050 κατά τουλάχιστον 70% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα). Τα έργα λοιπόν διαφέρουν από τα λόγια των ηγετών του πλανήτη, που όλοι μαζί υποτίθεται πως εκπονούν σχέδια για την αποτροπή των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Στις διαπραγματεύσεις μας τώρα, οι χθεσινές συζητήσεις επεφύλασσαν μια δυσάρεστη έκπληξη εκ μέρους της Ιαπωνίας, η οποία δηλώνει πως δεν επιθυμεί την επέκταση της ισχύος του Πρωτοκόλλου του Κιότο, αλλά αντ’ αυτού τάσσεται υπέρ μιας νέας συνθήκης που θα καλύπτει όλες τις χώρες (ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες). Αρκετοί αναλυτές φοβούνται πως η στάση της Ιαπωνίας μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση των διαπραγματεύσεων. Η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη είδηση δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Γνωρίζουμε πολύ καιρό τώρα πως η Ιαπωνία τάσσεται υπέρ της λύσης του ενός και μόνο μελλοντικού Πρωτοκόλλου, λέγοντας πως το Πρωτόκολλο του Κιότο αφορά μόνο στο 30% των παγκόσμιων εκπομπών. Αυτό που φοβίζει την Ιαπωνία είναι η πιθανότητα να επωμιστεί με νέες δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών, τη στιγμή που άλλοι κολοσσοί, όπως οι ΗΠΑ (που δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο) και η Κίνα (που δεν έχει δεσμεύσεις υπό το Κιότο) δεν θα αναλάβουν παρόμοιες ευθύνες.
Όμως, κατά την άποψη του WWF, η ύπαρξη ενός μόνο Πρωτοκόλλου δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για την ουσιαστική συμμετοχή των μεγάλων οικονομιών. Εννοείται πως οι ΗΠΑ και άλλες μεγάλες οικονομίες πρέπει να λάβουν ισχυρές δεσμεύσεις, αλλά η Ιαπωνία πρέπει να κατανοήσει πως οι ενστάσεις της στην προσέγγιση των δυο Πρωτοκόλλων (η συνέχιση του Κιότο και δημιουργία ενός νέου Πρωτοκόλλου για όσες χώρες δεν μετείχαν στο Κιότο) μπορεί να οδηγήσουν σε καταστροφή των συζητήσεων.
Στο δια ταύτα, η Ιαπωνία δεν φαίνεται διατεθειμένη να επωμιστεί το βάρος της κατάρρευσης των συζητήσεων. Επομένως, οι «απειλές» της μάλλον εντάσσονται στη διπλωματική διελκυστίνδα που λαμβάνει χώρα αυτές τις μέρες στο Κανκούν. Ας έχουν όμως όλοι υπόψη πως όποιος παίζει με τη φωτιά μπορεί να καεί, και μαζί του να καούν «δίκαιοι» και «άδικοι».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)