Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας, το 2010 συγκαταλέγεται σίγουρα στις 3 θερμότερες χρονιές του πλανήτη, κατά τα τελευταία 160 χρόνια (Σ.Σ. οι μετρήσεις της παγκόσμιας θερμοκρασίας ξεκίνησαν από το 1850). Σύμφωνα με τον ίδιο οργανισμό, οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου συνέχισαν την ανοδική τους πορεία. Πιο συγκεκριμένα, οι εκπομπές αυξήθηκαν κατά 1% από το 2008 έως το 2009, ενώ συνολικά οι παγκόσμιες εκπομπές έχουν αυξηθεί έως το 2009 κατά 27,5%, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, του έτους βάσης δηλαδή των παγκόσμιων διαπραγματεύσεων.
Υπενθυμίζεται ότι η επιστημονική κοινότητα έχει αποφανθεί πως χρειαζόμαστε μείωση των παγκόσμιων εκπομπών κατά τουλάχιστον 50% έως το 2050, σε σχέση πάντα με τα επίπεδα του 1990 (ή αλλιώς μείωση των εκπομπών έως το 2050 κατά τουλάχιστον 70% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα). Τα έργα λοιπόν διαφέρουν από τα λόγια των ηγετών του πλανήτη, που όλοι μαζί υποτίθεται πως εκπονούν σχέδια για την αποτροπή των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Στις διαπραγματεύσεις μας τώρα, οι χθεσινές συζητήσεις επεφύλασσαν μια δυσάρεστη έκπληξη εκ μέρους της Ιαπωνίας, η οποία δηλώνει πως δεν επιθυμεί την επέκταση της ισχύος του Πρωτοκόλλου του Κιότο, αλλά αντ’ αυτού τάσσεται υπέρ μιας νέας συνθήκης που θα καλύπτει όλες τις χώρες (ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες). Αρκετοί αναλυτές φοβούνται πως η στάση της Ιαπωνίας μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση των διαπραγματεύσεων. Η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη είδηση δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Γνωρίζουμε πολύ καιρό τώρα πως η Ιαπωνία τάσσεται υπέρ της λύσης του ενός και μόνο μελλοντικού Πρωτοκόλλου, λέγοντας πως το Πρωτόκολλο του Κιότο αφορά μόνο στο 30% των παγκόσμιων εκπομπών. Αυτό που φοβίζει την Ιαπωνία είναι η πιθανότητα να επωμιστεί με νέες δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών, τη στιγμή που άλλοι κολοσσοί, όπως οι ΗΠΑ (που δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο) και η Κίνα (που δεν έχει δεσμεύσεις υπό το Κιότο) δεν θα αναλάβουν παρόμοιες ευθύνες.
Όμως, κατά την άποψη του WWF, η ύπαρξη ενός μόνο Πρωτοκόλλου δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για την ουσιαστική συμμετοχή των μεγάλων οικονομιών. Εννοείται πως οι ΗΠΑ και άλλες μεγάλες οικονομίες πρέπει να λάβουν ισχυρές δεσμεύσεις, αλλά η Ιαπωνία πρέπει να κατανοήσει πως οι ενστάσεις της στην προσέγγιση των δυο Πρωτοκόλλων (η συνέχιση του Κιότο και δημιουργία ενός νέου Πρωτοκόλλου για όσες χώρες δεν μετείχαν στο Κιότο) μπορεί να οδηγήσουν σε καταστροφή των συζητήσεων.
Στο δια ταύτα, η Ιαπωνία δεν φαίνεται διατεθειμένη να επωμιστεί το βάρος της κατάρρευσης των συζητήσεων. Επομένως, οι «απειλές» της μάλλον εντάσσονται στη διπλωματική διελκυστίνδα που λαμβάνει χώρα αυτές τις μέρες στο Κανκούν. Ας έχουν όμως όλοι υπόψη πως όποιος παίζει με τη φωτιά μπορεί να καεί, και μαζί του να καούν «δίκαιοι» και «άδικοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου